“ชุมชนชายแดนใต้ 2552”

            เพื่อนฝูงหลายคนมาเลียบเคียงถามผมถึงสถานการณ์ความไม่สงบใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ว่าแนวโน้มจะไปทางไหน   ประชาชนเป็นอย่างไรกันบ้าง   ผมเองในระยะหลายเดือนมานี้ก็ลงพื้นที่ไม่บ่อยนัก   แต่ได้คอยสดับตรับฟังเหตุการณ์จากนักวิจัยของ LDI และผู้ประสานงานประชาคมมุสลิมท้องถิ่นอยู่มิได้ขาดช่วง

การเข้าพื้นที่ล่าสุดของนักวิจัยเยาวชนสตรีมุสลิมท้องถิ่น 20 กว่าคน เพื่อเก็บข้อมูลจากชาวบ้านกว่า 200 หมู่บ้านในเขตพื้นที่สีแดงของฝ่ายความมั่นคง พวกเขาได้สัมผัสกับความหวาดระแวงของชาวบ้านจนเกือบจะทำงานไม่ได้เอาเสียเลย ซึ่งเป็นเรื่องที่พอเข้าใจได้และน่าเห็นใจอย่างยิ่ง ในหมู่บ้านต่าง ๆ มีกองทหารและด่านตรวจตราอย่างเข้มงวด   คนจากต่างหมู่บ้านจะเข้าไปก็ต้องลงทะเบียน แสดงบัตรประชาชน จดหมายเลขบัตรเอาไว้   ซักถามกันละเอียดกว่าจะมาทำไม   ไปพบใคร อยู่นานแค่ไหน   ซึ่งมาตรการทางทหารแบบนี้ไม่ได้ทำให้พวกขบวนการเดือดร้อนเลยเพราะเขาใช้เส้นทางอื่นเข้าหมู่บ้าน แต่วิถีชีวิตชาวบ้านถูกกระทบอย่างหนัก    กลางค่ำกลางคืนอยากจะเปิดประตูหน้าต่างออกไปรับลมบ้างก็ต้องผงะเพราะมีหมู่ทหารมาซุ่มอยู่ข้างบ้านตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้    สภาพจิตใจของประชาชนและชุมชนชายแดนใต้วันนี้เป็นอย่างไร คงพอจินตนาการเอาเองได้นะครับ