ทฤษฎีไร้ระเบียบ (Chaos Theory) กับทางแพร่งในสังคมสยาม : ชัยวัฒน์ ถิระพันธุ์

“ความไร้ระเบียบในความหมายทางวิทยาศาสตร์ คือสภาพและกระบวนการที่ไร้เสถียรภาพ มีความอ่อนไหวสูงยิ่ง และเปราะบางเมื่อมีการกระทบเพียงเล็กน้อย แต่เมื่อเกิดบ่อยๆ ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า เหตุเล็กๆ เพียงเบื้องต้นทำให้เกิดการพัฒนาของระบบที่ดำเนินไปอย่างไม่เป็นเส้นตรง เป็นเส้นทางคดเคี้ยว กวัดแกว่ง บางครั้งก้าวกระโดดฉับพลัน ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจึงทำให้ถูกต้องแม่นยำได้ยาก”