ฮักแพง…แปงอุบล

ธิติสรรค์ โสภาสินธุ์ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี คณะทำงานโครงการท่องธารธรรม

“บางทีเราก็ไม่รู้ตัวว่าเราได้อะไรไปบ้าง แต่สิ่งที่เราได้คือ ได้รู้การทำงานร่วมกัน ได้สืบค้น หาข้อมูลเกี่ยวกับอุบลร่วมกัน แล้วก็ได้มีกิจกรรมที่ทำร่วมกันครับ”

พระอธิการ สมบูรณ์ ขันติโก เจ้าอาวาส วัดดอนธาตุ ต.ทรายมูล อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลราชธานี

“ก็รู้สึกดีใจกับเขาที่เขาสนใจเรื่องนี้ ถ้าเขาไม่สนใจเขาก็ไม่มาศึกษา เขาก็จะได้ธรรมะเป็นน้ำดับไฟ ภายในใจของเขา พระพุทธเจ้าบอกว่า สัพทานัง ธรรมทานัง ชินาติ การเผยแผ่ธรรมะเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง พระพุทธเจ้าสรรเสริญ ถ้ามีคนสนใจเอาธรรมะไปใช้ มันก็เป็นบุญเป็นกุศลอันล้ำค่า แต่ว่าคนหายากที่จะสนใจ ธรรมะ เพราะเขาไม่รู้คุณค่าของธรรมะ”

ธิดารัตน์ ขำคม นักเรียนโรงเรียนนารีนุกูล จังหวัดอุบลราชธานี และ ประธานคณะละครหุ่นฮักแพง

“เคยเสนอไปว่าการสอนในท้องถิ่น ทำไมไม่เอาเรื่องในท้องถิ่นมาสอนให้เด็กรู้ อย่างเช่นเขารู้หรือเปล่าว่า ข้างบ้านปลูกต้นหอมต้นตะไคร้ขึ้น เขารู้ไหมว่า ทำไงให้ต้นตะไคร้มันอยู่ต่อไปได้และทำยังไง เขาไม่เคยรู้ รู้แค่ว่า สมการ ตรีโกน ทำยังไงมันถึงจะได้คำตอบ มันคือเรื่องใกล้ตัวเราเหรอ แล้วเรานำไปใช้ได้จริงไหม ในเรื่อง ท้องถิ่น ตัวเอง น่าจะใช้เรื่องใกล้ๆตัว เช่นว่าอุบลมีอะไรที่ดีเรารักษาอะไรไว้ตรงนี้ ส่วนเรื่องคอมพิวเตอร์ มันคือสิ่งที่ได้ไปก็เห็นด้วยในการที่จะสอนให้เด็กทันสมัยนั่นคือ สิ่งที่ดี แต่มันน่าจะดีไปพร้อมๆกับ เรื่องท้องถิ่นของตัวเองและเรื่องที่ ใกล้ตัวเด็กๆเอง”

ไผท ภูธา คณะทำงานโครงการฮักแพงครูเพลงเมืองดอกบัว (พงษ์ศักดิ์ จันทรุกขา )

“ความเป็นเพลงของอาจารย์ มันสะท้อนภาพของคนอีสานได้ชัดเจน ด้านหนึ่งสะท้อนวิถีชีวิตของ คนอีสานได้ชัดเจนถูกต้อง ในแง่วัฒนธรรมประเพณีถูกต้อง แล้วเพลงของแกไม่เป็นพิษเป็นภัย มีแต่สร้างสรรค์ ผมอยากเห็นว่าคนรุ่นใหม่ศึกษาชีวิตของครูพงษ์ศักดิ์ แล้วก็ศึกษาผลงานของท่าน นำมาสู่การปรับปรุงตัวเอง แล้วเพิ่มเสริมจิตวิญญาณของคนอีสาน ของคนท้องถิ่นให้เกิดผลทางด้านการพัฒนา”

พงษ์ศักดิ์ จันทรุกขา ครูเพลงเมืองอุบล

“ตอนแรกตั้งว่าอย่างน้อยเป็นส่วนตัวเสียก่อนภายในครอบครัว แต่พอทำเข้าจริงๆแล้วคิดว่า เราน่าจะ ทำอะไรให้มันมากกว่านั้น ก็เลยปฏิบัติธรรม เอานักเรียนมา นักเรียนในเขต อ.ศรีเมืองใหม่ประสานกับส่วน โรงเรียน ทุกโรงในอำเภอมี 50 กว่าโรงทั้งประถมมัธยม โดยมีเงื่อนไขว่า เด็กยากจนความประพฤติดี”

สุวิชช คูณผล ข้าราชการบำนาญ ที่ปรึกษาโครงการฮูปเก่า เว้าอุบล

“เพราะเราเชื่อว่ารูปเก่าจะเป็นสิ่งสำคัญที่บอกถึงอดีต และก็ความดีงามของอดีตที่รุ่งเรืองนั้น จะเป็นสิ่ง บอกเหตุถึงอนาคตที่รุ่งโรจน์ในภายภาคหน้า เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้วเราก็ทำงานในแง่ที่ว่า เอาอดีตที่ดีงามมาฟื้นฟู เชิดชูในปัจจุบัน สิ่งที่ดีงามทั้งหลายแหล่เพื่อจะสืบสานไปสู่อนาคต”

ปัญญา แพงเหล่า คณะทำงานโครงการฮูปเก่า เว้าอุบล

“โครงการนี้คงเป็นสิ่งที่บ่งบอกความสามารถของคนอุบล ให้คนได้รู้ทั้งโลก เหมือนเขาทำเชียงใหม่ 700 ปี หรือนครสวรรค์หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เขาทำ ก็ได้ผล อุบลอาจจะช้าหน่อยเพราะเป็นเมืองใหญ่ ต้องสืบค้น และมีคน หลายกลุ่มหลายชนชาติ หลายเผ่าพันธุ์ พูดวันเดียวไม่จบครับ คนเราถ้ารู้อดีต รู้ปัจจุบัน มันก็สานฝันอนาคตได้ ”

ละไม โพธิ์ศรี คณะทำงานโสเหล่สาธารณะ เจ้าของร้านบ้านหนังสือ จ.อุบลราชธานี

“และพี่ก็อยากเห็นครอบครัวมานั่งทำด้วยกัน แม่พาเด็กๆมา พาลูกๆมาหยิบหนังสือนิทานอ่านให้ลูกฟัง พี่เชื่อว่าถ้าทำตรงนี้เยอะๆทำเป็นประจำ คนเขาจะบอกว่า ออกไปเดินเล่นกันไหม แทนที่จะพาลูกดูทีวี ดูวีซีดีที่บ้าน ออกไปเดินงานศิลปะ หรือว่าลานโสเหล่ ไปอย่างนั้นดีกว่าจะมานั่งเฝ้าทีวี”

นายแพทย์ บวร แมลงภู่ทอง คณะทำงานโสเหล่สาธารณะ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพศูนย์อนามัยที่ 7 อุบลราชธานี

“คือเวทีโสเหล่สาธารณะ มันคงไม่มีรูปแบบที่ตายตัวหรอก แต่ในยุคนี้อยู่คนเดียวมันไม่รอด มันต้องเกิด การรวมกลุ่ม ก็มาแลกเปลี่ยนกัน ก็คือการสร้างให้วัฒนธรรมเดิมๆกลับมา แล้วก็มาแลกเปลี่ยนกันมาคุยกัน มาโชว์กัน ใครมีอะไรดีๆก็มาเจอกันมาเชื่อมกัน มีที่จะมาเจอกัน เวทีนี้ถ้ามาวางใจด้วยกัน เอาใจมาวางกันแล้ว ทำมาจากข้างใน เอาใจมาวางแล้วอยากจะให้บ้านเมืองอุบลพัฒนาขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง เพราะฉะนั้นคนอย่างนี้มีอีก เยอะ เพียงแต่ว่ามันไม่มีที่ที่เขาจะรวมกัน”

มนตรี โกศัลวัฒน์ เลขาธิการ สมาคมเกษตรก้าวหน้า อ.ตระการพืชผล จ.อุบลราชธานี

“เพราะฉะนั้นเวทีชาวบ้านที่เราจะคุยกัน ผมคิดว่าสำคัญมาก อย่าลืมนะครับว่าเวลาเขามีคำถามไปถาม ทีวีไม่ได้ ตอบไม่ได้ มันพูดไปเรื่อยๆ แต่เวทีสาธารณะเราถามได้ ผมฟังไม่เข้าใจหรือพูดอะไรไม่รู้เรื่อง ถามได้ แล้วเขามีคำตอบจนเขาเข้าใจ เพราะฉะนั้นตรงนี้แหละเราน่าจะขยายผลไปที่แต่ละหมู่บ้าน ให้เวลาเขาตอนเย็นๆ ก็ได้ เวลาที่เขากลับมาบ้านจากทำงาน มาคุยกันชั่วโมงสองชั่วโมง ตรงนั้นผมคิดว่า เป็นการให้ข้อมูลที่ชัดเจน มีการถาม การตอบ มีซักไซ้ไล่เรียง ทำความเข้าใจให้ถูกต้องได้”