กระแสฟุตบอลโลกรอบสุดท้าย RUSSIA2018 กำลังสนุกเข้มข้น
คนทั่วไปมักเป็นแฟนผู้เล่นกองหน้า ทั้งศูนย์หน้า ปีกซ้าย ปีกขวา ชอบดูว่าจะยิงประตูได้เท่าไร ใครจะเป็นดาวซัลโว
โดยส่วนตัว ผมชอบศึกษาการเล่นของผู้เล่นตำแหน่งกองกลาง อย่างเช่นในอดีตก็มี ริวัลโด้ (บราซิล) รุด กุลลิท (ฮอลแลนด์) โลธาร์ มัทเธอุส (เยอรมัน) ซิเนอดีน ซิดาน (ฝรั่งเศส) ปัจจุบันก็อย่างเช่น แบร์นาโด้ ซิลวา (โปรตุเกส) เจมส์ โรดริเกวซ (โคลอมเบีย) อันเดรส อิเนียสต้า(สเปน) เมซุต โอซิล (เยอรมนี) อิวาน ราคิติช (โครเอเชีย) เดเล่ อัลลี (อังกฤษ) เอมิล ฟอร์สเบิร์ก (สวีเดน) เอเดน อาซาร์ (เบลเยี่ยม) เอ็นโกโล ก็องเต(ฝรั่งเศส) ฯลฯ
ในกีฬาฟุตบอล หนึ่งทีมมีผู้เล่น 11 คน เป็นผู้รักษาประตู 1 คน อีก 10 คนประกอบด้วย ผู้ที่ทำหน้าที่ป้องกัน (กองหลัง) ผู้อยู่แดนกลาง (กองกลาง) และผู้บุก (กองหน้า)
ระบบแผนการเล่นของแต่ละทีมจะแตกต่างกันไปตามสไตล์โดยตำแหน่งเหล่านั้นจะบ่งบอกถึงหน้าที่และพื้นที่ในการเล่นของตำแหน่งนั้นๆด้วย
แผนการเล่นในยุคแรกๆ นิยมใช้ระบบ 2–3–5 เน้นการบุกเข้ายิงประตูของ “กองหน้า” บางยุคตั้งแนวปราการ”กองหลัง”จนแข็งแกร่ง ไม่ยอมเสียประตู คอยเตะสะกัดออก ต่อมารูปแบบการเล่นสมัยใหม่ได้รับการพัฒนาไปจนมีชื่อตำแหน่งใหม่ๆมากมาย แผนการเล่นก็มีหลากหลายสูตร เกมการเล่นได้รับการรังสรรค์ไปมาก อาทิ 3-3-4 , 4-3-3 , 4-2-3-1
ปัจจุบันผู้เล่นตำแหน่ง “กองกลาง” มีบทบาทมากขึ้น เพราะเป็นตำแหน่งที่เล่นในแดนกลาง ทั้งกลางสนามและริมเส้น เป็นตัวเชื่อม ตัวจ่าย กองกลางตัวกลางได้ถูกพัฒนาขึ้นไปอีก กลายเป็นกองกลางตัวบุกและกองกลางตัวรับ บางโอกาสทะลุขึ้นไปยิงประตูได้ด้วย
อย่างไรก็ตาม ยังมีกลวิธี แบบ “โททัลฟุตบอล” ที่วางตำแหน่งนักเตะไว้อย่างหลวม ๆ ทำให้ผู้เล่นสามารถเล่นได้อย่างอิสระ ไหลลื่น มีสีสัน สนุกเร้าใจ
นักเตะอาชีพส่วนใหญ่มักเล่นในตำแหน่งเดิมตลอดการค้าแข้ง เพราะตัวเล่นแต่ละตำแหน่งนั้นใช้ทักษะและความสามารถทางร่างกายไม่เหมือนกัน ต้องมีการฝึกฝนเฉพาะ แต่ก็มีบางคนที่สามารถเล่นได้หลายตำแหน่ง เป็นนักเตะสารพัดประโยชน์
เช่นเดียวกัน กระบวนการทำงานของ สช.ต้องทำหน้าที่เชื่อมโยงองค์กรภาคีเครือข่ายที่หลากหลายในพื้นที่ทั่วประเทศ ดูไปก็คล้ายเกมการเล่นฟุตบอลเป็นทีม
Goal ของ สช.คือ Health in All Policies ซึ่งเราอยากเห็นนโยบายสาธารณะทุกรูปแบบ ของหน่วยงานทุกกระทรวง ทุกระดับและทุกพื้นที่ รวมถึงของชุมชนท้องถิ่น เป็นนโยบายที่เกิดจากกระบวนการมีส่วนร่วมที่มีคุณภาพ
ช่วงเริ่มต้นในทศวรรษแรกของพรบ.สุขภาพแห่งชาติ ยุคนั้นสังคมทั้งหมดยังขาดความรู้และประสบการณ์ในเรื่องงานของเรา เพราะใหม่ด้วยกันทั้งฝ่ายผู้เล่น (เรา) และฝ่ายผู้ชม (สาธารณะชน) สช.จึงมีความจำเป็นต้องตีความกฎหมายในกรอบภารกิจที่แคบเอาไว้ก่อน กลัวจะทำอะไรที่เกินหน้าที่และโดนทักท้วง จึงตั้งป้อมเตะสะกัดออกข้าง ป้องกันไม่ให้ลูกมาป้วนเปี้ยนแถวหน้าประตู
เวลาต่อมา เมื่อคนดูที่จ่ายเงินซื้อตั๋วเข้าชมเริ่มเบื่อหน่าย เพราะใครๆก็คาดหวังความสนุกตื่นเต้นที่มากกว่ามานั่งเฝ้าดูเกมตั้งรับกันไปมาจนหมดเวลาเสมอกัน 0:0 ตอนนี้ทั้งรัฐบาล รัฐสภาและหน่วยงานตรวจสอบ ต่างพากันเรียกหาผลงานรูปธรรมที่โดนใจ สช.จึงต้องวางรูปแบบการเล่นกันอย่างขนานใหญ่
ในทัวร์นาเม้นท์นี้ สช.ไม่ใช่ผู้ทำหน้าที่โค้ชหรือผู้จัดการทีมซึ่งนั่งลุ้นอยู่ข้างสนาม ครั้นอยากจะเป็นเพียงผู้ชมบนอัฒจรรย์หรือที่นั่งเฝ้าหาความบันเทิงอยู่หน้าจอทีวีก็ไม่ได้ เพราะสช.ถูกกำหนดให้ต้องเป็นส่วนหนึ่งของผู้เล่นที่ต้องวิ่งอยู่กลางสนามตลอด 90 นาทีของการแข่งขัน โดยถูกคาดหวังว่าจะเป็นตัวทำเกม เป็นตัวกำหนดประตูได้-เสีย ชนะหรือแพ้ และสร้างสรรค์ความสนุกสนานพึงพอใจแก่ผู้ชมและแฟนคลับ
สช.ในยุคนี้ เราจะไม่เล่นในตำแหน่งผู้รักษาประตู ไม่เป็นกองหน้า และไม่ใช่กองหลัง แต่เราจะอยู่ในตำแหน่ง”ผู้เล่นกองกลาง “ (Midfielder)
กล่าวกันว่า ตำแหน่งนี้ต้องการผู้เล่นที่มีทักษะเฉพาะตัวและมีความอึดเป็นที่สุด เพราะโดยสถิติเฉลี่ย ผู้เล่นตำแหน่งนี้จะต้องวิ่งตลอดเกมรวมระยะทางประมาณ 12 กิโลเมตรเชียวนะครับ
หน้าที่ของผู้เล่นกองกลางคือ การคุมสถานการณ์ อ่านทางบอล สะกัดกั้นคู่แข่ง เข้าชาร์จเพื่อแย่งลูก จ่ายบอลไปตามจังหวะ-ช่องทางอย่างแม่นยำ ลำเลียงสู่ผู้เล่นกองหน้า และคอยประคับประคองการบุกเข้าทำประตูของเพื่อนร่วมทีม
เป้าหมายคือ จำนวนประตู และชัยชนะของทีม
รวมทั้งเสียงปรบมือชื่นชมจากคนดูทั้งสนาม และ ชนะใจทุกฝ่ายอีกด้วย.
พลเดช ปิ่นประทีป
