รายงานประชาชน

กรณีศึกษาการแก้ปัญหาความยากจนของประเทศไทย เป็นส่วนหนึ่งของการหารูปแบบที่เหมาะสมเพื่อเปรียบเทียบกับกรณีศึกษาจากจีนและอินเดีย

อัตราความหนาแน่นของจำนวนองค์กรชุมชน (อชช.) ต่อองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.) ในแต่ละจังหวัด เป็นตัวชี้วัดที่บ่งบอกกระแสความตื่นตัวและความเคลื่อนไหวในการจัดการปัญหาด้วยตนเองของชุมชนในพื้นที่นั้นๆ  ซึ่งอาจใช้เป็นเครื่องมือวัดระดับความแข็งแรงของประชาธิปไตยชุมขนหรือประชาธิปไตยทางตรงในระดับฐานล่างได้ในระดับหนึ่ง

คณะกรรมาธิการพัฒนาการเมืองและการมีส่วนร่วมของประชาชนวุฒิสภา  มีมุมมองต่อบทบาทของประชาชนในระบบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข โดย ประกอบด้วย 3 ส่วน ที่ต้องให้ความสำคัญอย่างสมดุล ได้แก่

“จิงจุ่น” นโยบายแก้จนแบบตรงจุดของจีน รศ.ดร. Yu Haiqiu ผู้อำนวยการสถาบันไทยศึกษา สถาบันวิจัยสังคมศาสตร์แห่งมณฑลยูนนาน

นวัตกรรมการแก้ปัญหาความยากจน หมายถึงวิสัยทัศน์ ความคิด นโยบาย ความรู้ วิธีการและกิจกรรมใหม่ๆ หรือกิจกรรมที่ประยุกต์จากภูมิปัญญาชาวบ้าน ชุมชนท้องถิ่นและเทคโนโลยีสมัยใหม่ ที่มีการนำมาใช้ในการแก้ปัญหาความยากจนของประเทศต่างๆ

ประเทศสาธารณรัฐอินเดีย มีประชากร 1.3 พันล้านคน พื้นที่ 3.287 ตร.กม. คนอินเดียส่วนใหญ่ร้อยละ 81.3 นับถือศาสนาฮินดู ร้อยละ12 นับถือศาสนามุสลิม นอกนั้นนับถือศาสนาคริสต์ ซิกซ์ พุทธ เชน

สืบเนื่องจากช่วงที่ผ่านมา รัฐบาลประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนได้มีนโยบายการแก้ไขปัญหาความยากจนแบบมุ่งเป้าหมาย กระทั่งธนาคารโลกรายงานว่า ปี ๒๐๑๙ คนจนได้ลดจำนวนลงเหลือเพียง ๑๖.๖ ล้านคนเท่านั้น

จำนวนโรงเรียนที่ถ่ายโอนไปให้ท้องถิ่น รายงานการศึกษาไทย พ.ศ. 2561 ระบุว่า มีนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น รวมตั้งแต่ระดับปฐมวัย ประถมศึกษา มัธยมศึกษาตอนต้น และมัธยมศึกษาตอนปลาย คิดเป็นจำนวนคนและอัตราส่วนร้อยละของนักเรียนทั้งประเทศ ดังนี้

ทางออกทางเลือก จากเวทีกรรมาธิการ ส.ว.

ประเด็นความเหลื่อมล้ำด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและข้อมูลข่าวสาร